Camineras, ammentos, impredaos
contana sos toccos de sa vida
chi dures chent’annos o chi ti manchet una chida
cusservana s’ispera de sos tempos andaos.
Sos jocos bellos de cando fis pitzinnu
sunu firmos in sos muros, itte bellesa,
sos anneos de sos annos de bezzesa
in sos janniles de sas dommos han lassau sinnu.
Ma tue camina, non ti firmes, camina
non prangas pro sos annos de miserias
sies cuntentu de sas bellas camineras
ca sa vida est sa fortuna tua divina.
